IS SUIKER DE VIJAND?

Een van de eerste vragen bij paardenvoeding is vaak: "Wat is het suikergehalte?" Diëten met een hoog suikergehalte worden steeds vaker in verband gebracht met aandoeningen zoals hoefbevangenheid. Hoewel paarden goed aangepast zijn aan het verteren van suiker en zetmeel – een vermogen dat zich in de loop van millennia heeft ontwikkeld als grazende herbivoren – is hun natuurlijke dieet vooral rijk aan vezels en bestaat het uit een constante, geleidelijke inname van voedsel.

Suiker, een niet-structureel koolhydraat (NSC) samen met zetmeel, is een onvermijdelijk onderdeel van het dieet van een paard. Naast eiwitten, vezels, vetten, vitaminen en mineralen, maakt suiker van nature deel uit van gras, vooral in snelgroeiend voorjaarsgras, hooi/kuilvoer en samengestelde voeders. Het is bovendien een essentiële voedingsstof: glucose is de belangrijkste energiebron voor de hersenen. Toch is de opname van suiker niet alleen afhankelijk van directe consumptie; glucose kan ook worden geproduceerd door de vertering van vezels.

De samenstelling van het paardenrantsoen is echter veranderd. Niet alleen de totale suikeropname is gestegen, maar ook de concentratie ervan in afzonderlijke maaltijden. Dit kan problematisch zijn voor sommige paardenrassen, vooral als de suikerinname in korte tijd hoog is. Deze snelle en hoge opname kan leiden tot een ontregeling van de normale stofwisseling, wat het risico op aandoeningen zoals hoefbevangenheid verhoogt.

Beheersing van suikerinname
Het beperken van de inname van zetmeel en suiker, gecombineerd met voldoende beweging, kan helpen om dit risico te verkleinen. Voor paarden die gevoelig zijn voor hoefbevangenheid is dieetmanagement cruciaal. Dit betekent:

• Maximaliseren van de vezelinname
• Beperken van zetmeel en suiker door hooi/kuilvoer te weken (12 tot 16 uur om het suikergehalte tot de helft te verlagen)
• Voer kiezen met een laag NSC-gehalte
• Kleine, frequente maaltijden aanbieden in plaats van grote porties ineens
• Gebruik van hooinetten met kleine gaten om de eettijd te verlengen

Hoewel weidegang in theorie ideaal lijkt, kan snelgroeiend voorjaarsgras juist problematisch zijn. Beperkte toegang tot grasland kan echter ook nadelen hebben. Onderzoek toont aan dat pony's in slechts drie uur evenveel kunnen eten als ze normaal in een hele dag zouden doen, wat de effectiviteit van graasbeperking ondermijnt.

Een goede strategie is om het dieet zo lang mogelijk uit te smeren zonder overmatige calorie-inname. Dit kan door langzaam verteerbaar ruwvoer aan te bieden en speciale vezelrijke, suikerarme voerblokken te gebruiken.

Suiker en traktaties
Veel paardeneigenaren geven graag traktaties of supplementen, maar sommige bevatten veel suiker en zetmeel, vooral als ze melasse of granen bevatten. Dit is ongeschikt voor paarden met een verhoogd risico op hoefbevangenheid of overgewicht. Gelukkig zijn er tegenwoordig smakelijke, suikerarme alternatieven beschikbaar die veilig kunnen worden gebruikt als beloning of aanvulling.

Conclusie
Suiker is geen absolute vijand, maar een te hoge en te geconcentreerde inname kan problematisch zijn, vooral bij gevoelige paarden. Een gebalanceerd dieet met voldoende vezels, een lage NSC-inname en gecontroleerde portiegrootte helpt om metabole problemen te voorkomen en het welzijn van het paard te bevorderen.